ΘΥΜΗΣΗ

Προσπάθησα να θυμηθώ το πρόσωπό σου. Άδικος κόπος. Το μόνο που απέμεινε στη μνήμη είναι το σχήμα του κορμιού σου, η μυρωδιά σου κι ο τρόπος που βαριανάσαινες τα βράδια που κοιμόσουν. Χαίρομαι που δεν σε θυμάμαι! Κρατώ την αίσθηση κι όχι την εικόνα σου. Τι πιο ερωτικό από την αίσθηση;

(Χειμώνας 2000, Θεσσαλονίκη)