Εντυπωσιακή παρουσία αναμφισβήτητα. Ποτέ δεν ανήκε σε κανένα, ούτε σε μάνα, ούτε σε πατέρα, ούτε σε άντρα. Είναι σαν τον άνεμο. Ικανή να τρυπώσει παντού, να ταράξει τα πάντα και μετά να χαθεί. Είναι θεότρελη και το χαίρεται, το καμαρώνει.Υπήρξε κάποια περίοδος της ζωής της που την καταπίεσε αυτή την τρέλα, που πρόδωσε τον εαυτό της και το έχει μετανιώσει πικρά. Ορκίστηκε να μην της το επιτρέψει ξανά. Τίποτα δεν έχει πια αξία γι' αυτήν. Τίποτα δεν έχει αξία, αν δεν είναι ριψοκίνδυνο. Οι έρωτες της είναι σεισμοί πολλών ρίχτερ. Κάθεται κάτω από το ετοιμόρροπο σπίτι και περιμένει να της έρθει το τούβλο στο κεφάλι για να δει ποια από τις δύο πιθανότητες θα γίνει πραγματικότητα : θα πάθει διάσειση ή θα μείνει στον τόπο; Θέτει διαρκώς τη ζωή της και την ψυχή της σε κίνδυνο για να επιβεβαιώσει την ύπαρξή της. Θα ήταν σαν να είχε πεθάνει, αν έμενε έστω και για λίγο αδρανής, αν ζούσε συμβατικά, αν ανέπνεε ήρεμα, γαλήνια χωρίς ποτέ της να χρειαστεί να κρατήσει την ανάσά της ή να λαχανιάσει από την προσπάθεια. Όταν χάνεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ανησυχώ λίγο, μα ξέρω πως θα ξαναγυρίσει γιατί, αν κάτι λειτουργεί πάνω της στην εντέλεια, είναι το αλάνθαστο ένστικτο της επιβίωσης που διαθέτει.
Δεν υπάρχει αγάπη. Όχι πια. Είναι μια πλάνη. Το λέει και το πιστεύει ακράδαντα. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Όλα είναι το ρίσκο της στιγμής. Ό,τι έχει ένταση αξίζει. Ό,τι επαναλαμβάνεται είναι βαρετό. Το ταξίδι την γοητεύει, όχι η Ιθάκη. Αναζητά το διαφορετικό. Το βρίσκει. Το κρατά για λίγο, το γεύεται, δεν το αγαπά. Μια δυο δοκιμές και το παρατά, πριν γίνει ίδιο με όλα τα άλλα. Τρέχει έναν αγώνα δρόμου χωρίς προορισμό. Δεν την πειράζει. Το ξέρει και δεν την πειράζει. Αν είχε προορισμό, θα ήταν σαν όλους τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου