Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

ΔΙΝΗ


Αλλάζουν τα όρια συνεχώς
Παλιό σκοτάδι μάς κύκλωσε ξανά
Φόβοι, σκιές, φαντάσματα
περιπλανιούνται στ' άδειο δωμάτιο
Χαράχτηκαν οι σιωπές στο πάτωμα
τρίζουν, κραυγάζουν "λύτρωση"
Απ' τις γρίλιες τρύπωσε το φως
κι η λάσπη ξανάγινε ζωή,
αναπνέει.



5 σχόλια:

  1. ποιος σου 'πε ότι η αλήθεια μου είναι όμορφη;
    λίγο πριν τα χαράματα
    αναπολώ, αυτό που μ΄ απειλεί
    υπάρχω εγώ, κ' ύστερα είσαι και συ
    Δεν είναι η αλήθεια μου αυτονόητη
    σπασμένα νύχια
    αυλάκια σ' ένα δίσκο αστραφτερό
    κραυγές απ' το γραμμόφωνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ....τοσο ομορφα...
    τοσο απλα...Αλεξανδρα μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΛΗ επιΤυχία, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ! :)

    όμορφους δρόμους πάντα ν' ακολουθείς
    κι εκείνοι να σε 'βγάζουν' κατευθείαν
    στην ψυχή σου ! *♥

    νανά τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχες εικόνες γεμάτες συναισθήματα!!!!! Με πόσα χρώματα άραγε μπορώ να τις ζωγραφίσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή