Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

ΜΠΟΡΩ

Μισώ την άθλια φυλακή μου
Μα πια δεν τη φοβάμαι
Τα βαριά σιδερένια κάγκελα
Τα σιχαίνομαι
Όμως δεν με τρομάζουν
Την ξυνή μυρωδιά της μούχλας
-όσο κι αν με πνίγει-
την αντέχω ακόμα
Τα ρυθμικά βήματα των δεσμωτών
Με τρελαίνουν
Μα έχω τη δύναμη να τα υπομείνω
Κι αυτές τις αλυσίδες
στα ματωμένα μου χέρια
Δεν τις νιώθω πια βαριές
Θαρρείς δεν υπάρχουν
Γιατί ξέρω
-ναι αυτό το ξέρω καλά-
πως μπορώ...
Μπορώ να οργανώσω
την απόδρασή μου.

1 σχόλιο: