ΕΚΚΡΕΜΕΣ

Πάνω από τις στέγες των σπιτιών
Αιωρούμαι σε μια κούνια όλο μνήμες
Φθαρμένα απ' το αλάτι τα σχοινιά
Σκουριά, θάλασσα απύθμενη
Άναστρος φόβος ελλοχεύει
Τα μυστικά που ψιθυρίζει τ' αγνοώ
Κρατώ μόνο την αίσθηση
Της πτώσης την αιφνίδια υπεροχή