ΑΝΤΙΤΙΜΟ

Εκ των προτέρων χαμένο το παιχνίδι
Όνειρα πολύχρωμα, φυλακισμένα
Μια βεντάλια, κάγκελα, σκουριά
Αδιέξοδες μνήμες πάλι ξεγεννά
στο βλέμμα μου η οδύνη
Μόνο ζητάς πια, δεν μου δίνεις.
Για ποια απόδραση μιλάς;