Μικρές αναπάντεχες εξάρσεις Παράλογος πόθος να ειπωθούν Όσα δεν τα χωράνε οι λέξεις Και μια γροθιά στον καθρέφτη Θρυμματίζει τα πρόσωπα Με έναν κόμπο γύρω από το φως Σφιχτά-σφιχτά τυλίγονται οι ώρες Η μέρα προχωρά αναζητώντας Μιαν έξοδο φυγής...
Λόγια σκηρά, άγουρα φρούτα Kι ένα κομμάτι τους σκοτώνει τη Χιονάτη Αλήθειες βροντερές κραυγάζουν Θρυμματισμένες οι κρυφές ελπίδες Στιφό φιλί η απουσία Κι ο έρωτάς σου υπόσχεση ανάστασης